Αναφορά από Wikimania 2016

Ήρθε ο καιρός να κάνω μια αναφορά για τη συμμετοχή μου στο Wikimania 2016. Το φετινό Wikimania, έγινε στο Εσίνο Λάριο, ένα χωριό 600-700 κατοίκων πάνω από την Λίμνη Κόμο στην Ιταλία.

Το κυρίως συνέδριο στο οποίο και συμμετείχα (με υποτροφία από το Ίδρυμα Wikimedia), έγινε μεταξύ 24 και 26 Ιουνίου. Ο ίδιος έφτασα το βράδυ της Πέμπτης 23 Ιουλίου και μπήκα αμέσως στο πνεύμα. Οι Βικιπαιδιστές ήταν πολύ περισσότεροι από τον πληθυσμό του χωριού. Στο οποίο όμως, βρίσκονταν και ένα ολόκληρο πλήθος εθελοντών κατοίκων και φοιτητών που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στη διοργάνωση. Φυσικά και μεγάλος αριθμός αστυνομίας, χωροφυλακής, και άλλων σεκιουριτάδων… Ήταν αρκετά περίεργη η διευθέτηση ως προς την τοποθεσία, καθώς οι διάφορες συνεδρίες γίνονταν σε διαφορετικά κτίρια, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να χρειαζόταν να διασχίσεις σχεδόν ολόκληρο το χωριό, με μεγάλες υψομετρικές διαφορές για να πας από ένα σημείο στο άλλο.

Το συνέδριο ουσιαστικά ξεκίνησε, όπως πάντα, με ομιλία από τον Τζίμι Γουέιλς, και τους διοργανωτές του. Εκεί ανακοινώθηκε ότι η Κάθριν Μαρ (Katherine Maher) διορίστηκε Εκτελεστική Διευθύντρια του Ιδρύματος Wikimedia, ενώ κατείχε προσωρινά τη θέση. Ο Τζίμι λύγισε όταν αναφέρθηκε στην πρόσφατη δολοφονία της φίλης του Τζο Κοξ. Υπήρχαν δύο Βικιπαιδιστές του Έτους, για πρώτη φορά: η Rosie Stephenson-Goodknight και η Emily Temple-Wood. Οι διοργανωτές αναφέρθηκαν στο πρόγραμμα και στις ανάγκες, την επιρροή και την αναβάθμιση του χωριού χάρη στην διοργάνωση του Wikimania (π.χ. έγινε νέα σύνδεση internet με οπτικές ίνες, και για να γίνει ξαναέστρωσαν όλα τα καλντερίμια!).

Από τις πρώτες συνεδρίες που συμμετείχα ήταν συζήτηση σχετικά με τις ευκαιρίες και τις δυνατότητες για δραστηριότητες “GLAM” (συνεργασίες με πινακοθήκες, βιβλιοθήκες, αρχεία και μουσεία). Διατυπώθηκε ότι πρέπει πάντα να αναζητούμε τι θέλουν αυτά τα ιδρύματα, και όχι απλά εμείς οι Βικιπαιδιστές, καθώς πρέπει να υπάρχει αμοιβαίο όφελος από τέτοιες συνεργασίες. Επίσης ζητήθηκε τεκμηρίωση για τις βέλτιστες πρακτικές και νέα πειράματα για διάφορες συνεργασίες. Ακολούθως συμμετείχα σε μια επίσης ανοιχτή συζήτηση σχετικά με την Βικιπαίδεια στην Εκπαίδευση. Συμφωνήθηκε εκεί ότι κατά τον σχεδιασμό και την εκτέλεση ενός εκπαιδευτικού προγράμματος θα πρέπει να αναγνωρίζονται πρώτα οι εκπαιδευτικοί στόχοι του μαθήματος, και ότι πρέπει να αφήνονται οι σπουδαστές και οι εκπαιδευτικοί να πορευθούν σύμφωνα με αυτά που θέλουν να μάθουν σχετικά με το μάθημά τους – χωρίς πίεση να κάνουν ότι κάνουμε όλοι ως εθελοντές.

Δεν χάνω ποτέ την παρουσίαση του Deror Lin για τα ποιο «cool» πρότζεκτ που κάνουν ομάδες χρηστών wikimedia και chapters σε όλο τον κόσμο. Τα τρία περισσότερο δημοφιλή ήταν το Wikipedia for Peace στην Αυστρία, το WikiNobel στην Νορβηγία, και το WikiClub στην Αρμενία που ψηφίστηκε (δια βοής) ως περισσότερο «cool» από όλα (αν και -προσωπική εκτίμηση- όχι τόσο πρωτότυπο πλέον). Επόμενη παρουσίαση που παρακολούθησα ήταν για το “Archives Challenge”, ένα διαγωνισμό που διοργάνωση το Βουλγαρικό user group με τα Βουλγαρικά Κρατικά Αρχεία. Πιθανά έχουν δει κάποιοι και εδώ επεξεργασίες βούλγαρων που πρόσθεσαν σε λήμματα κάποιες παλιές φωτογραφίες που προέρχονταν από αυτά τα αρχεία.

 Μετά το τέλος του κύριου προγράμματος της πρώτης ημέρας συμμετείχαμε με τον Magioladitis στη συνάντηση του Wikimedia Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης στο οποίο είναι μέλος το WM UG Greeece. Σε αυτό συζητήθηκαν ζητήματα σχετικά με: ορισμός και ταυτότητα του «CEE» (ποιες χώρες/κοινότητες μπορούν να είναι μέλη, π.χ. ερώτημα για Καζακστάν), έγινε ανασκόπηση του CEE Spring 2016, συζητήθηκε για τις χώρες που ενδιαφέρονται για την διεξαγωγή του Wiki Loves Monuments (ως user group αναφέραμε την επιθυμία και προσπάθειές μας, αλλά και δυσκολίες που υπάρχουν), το hackathon στη Βιέννη το 2017, και αναζητήθηκαν/διατυπώθηκαν ιδέες για νέες πρωτότυπες διοργανώσεις.

Την δεύτερη ημέρα συμμετείχα σε workshop του IdeaLab για την μετατροπή ιδεών σε δραστηριότητες. Ακολούθως παρακολούθησα παρουσιάσεις για την χρήση της Βικιπαίδειας στην πανεπιστημιακή και την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, για δραστηριότητες με GLAM, και για διαγωνισμούς. Αργότερα, συμμετείχα σε συζητήσεις για την υγεία της κοινότητας, ειδικότερα για τις βασικές αρχές της συνεργασίας και ακολούθως για την αντιμετώπιση της παρενόχλησης από χρήστη σε χρήστη. Σε αυτό το δεύτερο κομμάτι ζητήθηκαν και ιδέες για το πως το λογισμικό θα μπορούσε να ανιχνεύει πιθανά παρενοχλητικά/επιθετικά κείμενα και να προσπαθεί να επιβραδύνει την ανταλλαγή μηνυμάτων ώστε οι διαφωνούντες να έχουν χρόνο στο να σκεφτούν περισσότερο αυτά που γράφουν.

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας συμμετείχα στο πρώτο μου Wikidojo το οποίο βρήκα πολύ ενδιαφέρον, περισσότερο για τους έμπειρους χρήστες. Με χρόνο επτά λεπτά ο καθένας προσπαθούμε να γράψουμε ένα λήμμα, με μόνο ένα να γράφει εξηγώντας τι κάνει, έναν να του δίνει συμβουλές, και οι υπόλοιποι χωρίς να μιλούν να παρακολουθούν σε μεγάλη οθόνη τον τρόπο που δουλεύουν. Είναι χρήσιμο για να βλέπουμε τις πρακτικές άλλων έμπειρων χρηστών για πράγματα τα οποία απλά κάνουμε με ένα τρόπο ενώ άλλος έχει ευκολότερο κλπ. Επίσης χρήσιμο για να βλέπουμε που προβληματίζονται οι νέοι χρήστες: ένας από τους συμμετέχοντες δεν είχε κάνει καμία επεξεργασία στη ζωή του.

 Την τρίτη ημέρα συμμετείχα σε συζήτηση σχετικά με τεχνικά εργαλεία επιθεώρησης και επιμέλειας λημμάτων, με προτάσεις για νέα αυτόματα εργαλεία. Αργότερα παρακολούθησα παρουσιάσεις για εργαλεία και επεκτάσεις που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε (ή χρησιμοποιούμε ήδη), τις προσαρμογές και τις έννοιες για την ανάγνωση της Βικιπαίδειας μέσω κινητών συσκευών (είπαμε ξεπερνάμε ήδη το 50%) και για το API των Wikidata.

Η τελετή λήξης ήταν πολύ “χαλαρή”, με ορθοστασία κάτω από τον ήλιο και πολύ κόσμο. Χωρίς ιδιαίτερα βικιπαιδικό χαρακτήρα, κατά τη γνώμη μου, περίμενα περισσότερα από αυτή. Γενικά όμως, πολύ σημαντικό στοιχείο στο όλο συνέδριο ήταν η ανάμιξη των βικιπαιδιστών από διάφορες χώρες ώστε να μπορούν να ανταλλάξουν απόψεις. Ειδικά μεταξύ των συνεδριών υπήρχε αρκετός χρόνος, και ακόμη και οι διευθετήσεις για το φαγητό ήταν τέτοιες που “ανάγκαζε” να αλλάζεις συνεχώς χώρο και παρέα ώστε να συναντήσεις όσο το δυνατό περισσότερο κόσμο. Με αυτό τον τρόπο αντάλλαξα απόψεις, νέα, και ιδέες με άλλους βικιπαιδιστές – φυσικά πολλούς από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ αλλά ακόμη και από την Χιλή, το Ιράν, την Ινδία.

Γενικά η ιδέα να διεξαχθεί ένα τέτοιο συνέδριο σε ένα χωριό 700 κατοίκων πάνω σε ένα βουνό ήταν τουλάχιστον ενδιαφέρουσα, και σίγουρα δεν έμοιαζε με κανένα άλλο Wikimania. Όπως πάντα βέβαια ήταν ενδιαφέρον και χρήσιμο. Πολλές από τις ιδέες και προτάσεις που αποκομίσαμε τις έχουμε βάλει ήδη σε επεξεργασία για υλοποίηση, και άλλες απλά περιμένουν τον καιρό τους για να εξελιχθούν σε κάτι χειροπιαστό.